zondag 26 juli 2009

Herinnering uit Esfahan

Lang niet iedereen in Iran heeft een internetverbinding en een e-mailadres. De verbinding in Internetcafe's is vaak tergend traag.
Deze week kreeg ik een mailtje van een zekere Farhad die zich voorstelde als een vriend van Amir - mijn redder in nood en tevens actief lid van de Esfahanse fietsclub. "Amir heeft geen e-mail adres", schreef Farhad, "Daarom heeft hij mij gevraagd of ik een paar foto's aan je door kon sturen."
Na enkele mislukte pogingen, ontving ik vandaag een serie kiekjes van mijn fietstocht met de heren van de fietsclub op een stormachtige ochtend in Esfahan. Bij deze een selectie:

Oase van licht in de bazaar



Terwijl de rolluiken van het gros van de winkeltjes in de bazaar nog gesloten zijn, worden potentiële klanten in deze schoen- en handtassenwinkel al met open armen ontvangen. De achterneef van één van de heren van de fietsclub is de eigenaar van de zaak. Vandaar dat we er even naar binnen moeten. Voor een optimale belichting voor het maken van de foto worden er eerst nog twee nieuwe tlbuizen in de vitrinekasten gedraaid.
In de gele jas: Ali. In het donkerblauwe trainingspak: Amir.

Groepsportret in de regen



Het gezelschap moet met de befaamde drieëndertigbogenbrug op de foto. En omdat niemand smelt van een beetje regen organiseert Amir een fotosessie. De zelfontspanner werkt het goed, maar het blijkt lastig om het hele gezelschap op de foto te krijgen.

Ontbijt: thee, omelet en waterpijp



Als we allemaal doorweekt zijn, is het tijd voor ontbijt. In deze kelder in een karavanserai in de bazaar krijgen we vettige omeletten, brood, thee met grote klonten suiker en waterpijpen voorgezet.
Na ons druppelen ook andere bezoekers binnen. Ze bestellen thee en een waterpijp en zitten vervolgens tevreden te lurken en te gorgelen.
Let vooral op de olielampen, foto's, zwaarden en waterpijpen die aan de muur en het plafond hangen.